EERSTE KAPEL
OUDERLINGENGESTICHT
NOVICENVERBLIJF

 Jan Broeckaert schreef in 1862 het volgende:  
"... en de fraeye kapel, door de zorgen van den achtenswaerdigen heer Van Neste in het beluik gesticht, werd den 26 November 1857 door genoemden kerkvoogd ingezegend."

(bemerking: er valt uit de tekst niet af te leiden wat Broeckaert  juist bedoelde met 'het beluik': zijn dit de gebouwen, eigendom van de C.O.O. of bedoelt hij de gebouwen van het klooster? er is onduidelijkheid waar op de tekening deze oude kapel moet gesitueerd worden)

zusters die werkzaam waren in het hospitaal:
- bij de mannen: zrs. Raphaëlle en Françoise
- bij de vrouwen: zrs. Imelda en Alberta
- bij de 'peetjes': zrs. Colette, Clothilde (als postulante) en Donathilde
- bij de 'meetjes': zrs. Clara en Borromee

De novicen verbleven in het rechter- en dwarse gedeelte van het gebouw.
Dit gebouw was eigendom van de C.O.O. (Commissie voor Openbare Onderstand - huidig OCMW).
Op de benedenverdieping was de slaapplaats  van de ouderlingen.
Op de eerste verdieping lag de slaapzaal van de novicen en postulanten (met chambrettes) en in de zolderverdieping bevond zich de noviciaatskapel  (deze gebouwen bestaan nu niet meer).
De huisvesting was gebrekkig: de zusters sliepen op een strozak, zij hadden geen matras. Zij waren tevens ondervoed waardoor er veel tubercolose voorkwam bij de jonge zusters.

In het gebouw aan de linkerkant bevonden zich drie kamers van het ziekenkwartier en de keuken.(ook eigendom C.O.O).
Er was ook sprake van een bier- en broodkelder (deze laatste benaming wordt nog steeds door de zusters gebruikt...).
De eerste bakker van het klooster was Van Damme Gustaaf.
Later was het zuster Theresita (De Groote) die tweemaal per dag 32 kg deeg maakte.
Dit gebouw bestaat anno 2003 nog steeds; de opvang voor de kinderen van de lagere school is er gevestigd.
De 'salon' (pater Verheyen -Scheutist- woonde er) was tevens de vergaderzaal van het Bestuur van de C.O.O. !!

In de loop van het jaar 1928 namen de zusters hun intrek in het
H. Hartgebouw ('de Sacré Coeur'). De Franse zusters waren toen immers terug naar Frankrijk vertrokken en het klooster, met behulp van bestuurder  EH Bosteels had het domein gekocht.